Door het kleurgebruik (geel, oranje, bruin) lijkt het permanent herfst op het idyllische, Russische platteland. De intrige draait om hoe verschillende generaties omgaan met de nieuwe mores in het moderne Rusland. Als een hedendaagse Poesjkin weeft Iwan Lépingle een web van trouw en verraad, misdaad en straf, corruptie en hebzucht. De bemoeienis van de FSB (voormalige KGB) komt wat grotesk over en verstoort de psychologische balans die deze streekroman in beginsel domineert. Nu is het grote stappen snel thuis en zitten we opeens in een Jack Reacher-aflevering. Beetje jammer.