Van het tweeluik Little England van de Belgen Jean-Claude Van Rijckeghem (scenario) en Thomas Du Caju (tekeningen) uit 2017 verscheen onlangs een integrale versie. Het verhaal speelt eind 1941 in Brits-Birma en gaat over de mooie zestienjarige Jonathan (Britse vader en overleden Birmese moeder) tegen de historische achtergrond van de Japanse bedreiging van Birma. Jonathan raakt verzeild in de jacht van het Britse leger op Birmaanse spionnen die Japan steunen om Birma onafhankelijk te laten worden. Een van hen is Ruby, een mooie prostituee waarop Jonathan hevig verliefd wordt, terwijl zijn vader, een Brits officier, een regelmatige bezoeker van haar is.
De stripmakers hebben heel wat onderzoek gedaan om de historische situatie optimaal in beeld te brengen, maar het verhaal is nogal oppervlakkig en seksistisch, met heel wat ongeloofwaardige verwikkelingen. Bijzondere inhouden zijn de denigrerende houding van Britten tegenover Birmanen, het Birmaans verzet tegen de Britse overheersers en de Brits-Birmaanse gespletenheid van Jonathan. Als hij zegt: 'Ze is Birmaanse. Ze vecht voor de vrijheid van haar land. Mama zou dat begrepen hebben. Ook ik begrijp dat', antwoordt zijn vader: 'Ze is een hoer en een spionne. Ze is de vijand, Jon. Dat is toch niet moeilijk om te begrijpen.' Als tot slot in gevechten de nodige Britten en Birmanen zijn gedood, vindt Jonathan de liefde bij een mooi blond en bijdehand Brits schoolmeisje. Wat een teleurstellend cliché.