‘Het leven is als een schaakspel. Makkelijk te leren, leuk om te spelen, moeilijk om te winnen... onmogelijk om te controleren.’ Aldus de backcover. Scenarist en tekenaar Victor L. Pinel promoveert deze metafoor tot het thema van zijn graphic novel. Daarin maken we kennis met zes naar levensgeluk zoekende personages (naar het aantal verschillende schaakstukken) - en daarmee bewegen ze als de stukken op een schaakbord; onwetend, maar met elkaar verbonden.
Het levert een tegelijk modern als intelligent verhaal op, waarin de hoofdrolspelers een innerlijke strijd voeren, groeien, twijfelen en afwisselend kwetsbaar en ongenaakbaar zijn.
Niet dat Schaak een avontuur is met een opening, midden- en eindspel, zoals een schaakpartij dat is. Het is vooraleer een soap, een reeks ontmoetingen van gewone mensen. Soms win je en zit het mee, een andere keer verlies je en ervaar je een tegenslag, een enkele keer blijft alles bij oude.
Alles klopt, alles even knap geconstrueerd. Zie ook hoe Pinel met kleur speelt. Maar het is onvergeeflijk dat het schaakbord hier en daar verkeerd staat, zelfs voor de neus van de mopperende mevrouw Dubois, die haar laatste dagen in een verzorgingstehuis vult met het koningsspel.