Recensies

Madila is een denkbeeldige stad in een zonnige omgeving (Californië?), waarvan de inwoners dol zijn op film, mode, muziek en beeldende kunst. Deze bijzondere stad werd bedacht door Chantal De Spiegeleer die er sinds 1988 vier verhalen situeerde, waarvan Zelda en ik het meest recent is.
Ik houd van De Spiegeleers esthetiek. Iedere pagina, ieder plaatje is een lust voor het oog. De Spiegeleer is er vanaf het begin van de reeks in geslaagd om de opvallende grafische uitwerking van haar strips niet ten koste te laten gaan van het verhaal. Toch schuilt vooral in de mooie tekeningen de kracht van haar werk.
Zelda en ik is een origineel verhaal, maar niet echt verrassend. Zelda is de mysterieuze presentatrice van een zeer goed beluisterd kunstprogramma op de radio. Haar populariteit neemt nog grotere vormen aan wanneer zij de aanval opent op beeldhouwster Lou Hendrickx wiens werk op het randje van kunst en design balanceert. Lou Hendrickx blijft niet ongevoelig voor Zelda's aanvallen en verloedert steeds verder. Maar wie is Zelda en wat heeft zij tegen Lou Hendrickx?
Voor de oplettende lezer is dit al snel geen vraag meer en evenmin voor Martin, een geleerde die verliefd is op Lou. Maar misschien is dat wel de bedoeling van De Spiegeleer geweest en heeft zij geen 'detective'-plot voor ogen gehad, maar eerder een verhaal over schizofrenie. Hoe dan ook, Madila blijft een intrigerende reeks die de aandacht van stripliefhebbers verdient.