Recensies

De tekenaar Ferry (van Vosselen) beweegt zich in zijn verhalen op het breukvlak tussen waan en werkelijkheid. In zijn realistische verhalen wordt plaats ingeruimd voor mystiek en magie. Binnen dit kader van magisch-realisme speelt zich zijn nieuwe reeks af over het onbekende land Panchrysia. Hij heeft zich laten inspireren door het semi-wetenschappelijke boek De dageraad der magiërs (De Bezige Bij 1964) van Pauwels en Bergier, die vooral bekendheid hebben gekregen door publikaties in Bres Planète over verborgen, verloren gegane kennis, verboden boeken als het Necronomicon (het boek der doden), alchemie en geheime genootschappen, die de wereld willen verbeteren.
Hoofdpersoon in dit eerste deel is John Black, een aan opiumsnoepjes verslaafde scheikundige, die leefde van 1728 tot 1799. Hij was koortsachtig op zoek naar het eeuwige leven en gezien het tijdstip waarop deze strip start - begin 19e eeuw - was hij daar in geslaagd. Het moet gezegd, dat lag niet zo zeer aan zijn kunde als wel aan de kennis van een geheimzinnig volkje dat via een slinkse weg een elixir naar het Westen had gebracht. Naast Black figureren nog drie min of meer belangrijke personages in dit verhaal, te weten de dochter van een verdwenen ontdekkingsreiziger, wiens verhaal tot de lezer komt via een Panchrysiaans hologram, diens gek geworden bediende, gevonden op een feloek en in het bezit van het levenselixir en de wellicht bindende kracht in de reeks, een weesjongen, die behept is met een reusachtige overlevingsdrang.
Naast de sfeertekeningen weet Ferry een spanning op te bouwen, die culmineert in de verrassende ontsnapping van genoemd drietal per luchtballon uit het met de ondergang bedreigde kasteel van de magiër Black.
De reis naar Panchrysia, het Shambala uit de oude kronieken, kan een aanvang nemen.