Recensies

Niemand heeft zo'n immense promotiemachine om zijn tekenfilms onder de aandacht van het publiek te brengen als Disney. Daarom is het extra zielig als een oud-Disney-animator als Don Bluth in de publieke belangstelling altijd moet onderdoen voor zijn ex-werkgever. Want The secret of Nimh en American tail waren zeer vakkundige animatiefilms. En dat is zijn nieuwe Duimelijntje/Thumbelina ook (Thumbelina is de oorsponkelijke Engelstalige versie). Het verhaal van Hans Christian Andersen werd grappig verwerkt en biedt heel wat onderhoudende momenten met veel muziek, humor en drama. De beelden zijn soms iets te nadrukkelijk van live-actionbeelden overgetrokken of met de computer gegenereerd maar storen doet dat niet. De charme en uitstraling maken veel goed. En sympathiek is het kleine meisje ook. In feite is ze zo klein (een duim groot) dat ze geen vrienden heeft, maar op een dag maakt ze kennis met de elfenprins. Zijn knorrige ouders vinden dat mensenkind maar niks en ook de zingende mevrouw Pad (in het Nederlands prachtig neergezet door Heddy Lester) bevalt dat niet. Duimelijntje wordt ontvoerd en de Prins vriest vast. Maar dan komen een reeks hartveroverende karaktertjes in beweging. Een film die meeslepend is door zijn vrolijkheid en sterke personages.