Recensies

Urbanus is alweer aan zijn vijftigste album toe. Hoewel: deel 49 is er nog niet, maar naar verluidt waren makers en uitgever nodig aan een feestje toe. Dat hebben ze er dan ook van gemaakt: deel 50 is een foto-strip, waar bovengenoemden en hun familie de hoofdrollen in spelen. Ze hebben er ongetwijfeld een hoop plezier aan beleefd, maar of dat ook voor de lezer geldt, moet ernstig betwijfeld worden. Zowel de haters als vooral ook de liefhebbers van de strip kunnen het produkt beter mijden.
Wel is het een mooie gelegenheid om de strip zelf weer eens nader te beschouwen. Een èrg Vlaamse strip natuurlijk, met het daarvoor typerende kenmerk dat er in een bijna niet bij te houden tempo maar album na album van blijft verschijnen. En alleen dat al is voor veel Nederlandse striplezers een verdacht verschijnsel: kan dat wel interessant blijven?
Welnu, dat valt niet tegen. Vooropgesteld dat de humor van Urbanus (die niet altijd van zeer intellectueel kaliber is) je aanspreekt. dan kunnen we constateren dat, bij voorbeeld, deel 45 (De vettige vampiers) zeker niet minder leuk is dan de eerste delen van de reeks. Wat vooral opvalt, is dat het (nog steeds) een tamelijk brutále strip is, zowel inhoudelijk als structureel. Geen onderwerp wordt geschuwd, ook zaken die je in een dergelijke strip niet zo snel verwacht (als dood en seks) worden met grote vanzelfsprekendheid aangekaart, en op een luchtige, absurdistische en licht anarchistische manier verwerkt. Dat laatste geldt ook voor de verhaalstructuur; er kan ieder moment letterlijk van alles gebeuren, en we zien wel waar het uitkomt. Vaak ontbreekt ook een eind-goed-al-goed-einde, en gaat het verhaal in totale chaos ten onder. Toch gehoorzamen de gebeurtenissen wel altijd aan een innerlijke logica, zodat de lijn goed te volgen blijft. De tekenstijl oogt primitief, maar kan wel de krankzinnigste situaties helder in beeld brengen.
Al met al een strip waar je van moet houden (of niet), maar in de gekozen kwaliteit constant.
[45-50: !!!