Recensies

Eddy Paape is een halve eeuw striptekenaar. Een periode waarin hij succesvol is geweest met series zoals Jan Kordaat, Flip Flink en Tommy Banco. Vanaf 1967 tekent hij aan de serie waaraan hij volgens eigen zeggen het meeste plezier beleeft, namelijk de science fiction-serie rond Luc Oriënt.
De science van deze strip reeks zit voornamelijk in de ontmoetingen met buitenaardse rassen en de technische ontwikkelingen van de wetenschapper Kala, want de strip speelt in deze tijd. De tekenstijl van Paape is geinspireerd door Jijé, Milton Caniff en Victor Hubinon. Vooral aan de laatste is hij voor de stijl waarin Luc Oriënt is getekend schatplichtig. De figuren bewegen zich ietwat stijf door de fantasierijke decors. En daar is weer zo' n typisch Paapetrekje voortkomend uit de Robbedoesschool: de decors zijn uitermate sterk en inspirerend.
Zijn produktie van deze reeks was tot halverwege de tachtiger jaren stabiel; elk jaar verscheen er wel een Luc Oriënt. Vanaf 1985, na het 16e album, bleef het stil tot 1990. Een bundeling van korte verhalen moest de fans rustig houden. In 1994 was het voor hen eindelijk raak. Deel 18 met die kenmerkende Paape-effecten, dat wil zeggen: streng kijkende figuren, die op een ouderwetse wijze dialogen aangaan, futuristische apparaten, onduidelijke medicijnen, die zowel verkoudheid als een ongeneeslijke ziekte bestrijden.
Luc wordt door Hugo Kala geconfronteerd met foto's uit 1945, waarop hij is gekleed in het uniform van een officier van de Duitse Wehrmacht. Hij zal terug moeten reizen naar dat tijdperk, dat hij niet kent om de geschiedenis zijn loop te laten hebben. Met behulp van twee capsules reizen Luc en zijn vriendin Lora terug in de tijd naar die zwarte bladzijde in de geschiedenis. De avonturen, die hij daar in korte tijd beleeft, tarten de werkelijkheid, maar passen in het Oriënt-beeld, dat Paape nu al weer bijna dertig jaar cultiveert.
Het taalgebruik is archaïsch en gezwollen, maar een kniesoor die daar op let. Er kunnen meerdere vraagtekens worden gesteld bij het voortzetten van series zoals deze, maar het is goed te beseffen dat tekenaars zoals Paape, Hubinon en Jijé een Belgisch/Franse school hebben gevestigd die tot op de dag van vandaag invloed heeft.