Na de vele produkten van visuele aard geïnspireerd op de avonturen van Hergé's wereldberoemde reporter Kuifje, is dit de eerste roman in die context. Het is de vertaling van het in 1993 verschenen Tintin in the new world: a romance (William Morrow and Company Inc. New York) van Frederic Tuten, dat in Amerika in recordtijd de bestsellerslijsten haalde.
Ondanks de bekende hoofdfiguren en het zeer stripachtige begin, zijn de verwijzingen naar de Kuifje-albums uiterst beperkt. Van de ene kant is dat een verademing na de vele, meest gemakzuchtige imitaties, parodieën en persiflages, maar van de andere kant staat deze roman daardoor vrijwel los van zijn oorsprong. De originaliteit zit daarom eerder in het contrast met die oorsprong: Kuifje rent en draaft niet, maar filosofeert. Hij is zich bewust van zijn sekse, wordt verliefd, wordt vader en een happy end ontbreekt. Het verband wordt echter niet concreet en het is de vraag hoeveel het toevoegt. Dat is niets ten nadele van de roman zelf, maar het is wel teleurstellend voor wie terecht zulke verwachtingen heeft. Het enthousiasme waarmee het boek in Amerika ontvangen werd, maakt zo duidelijk dat de wereld van Kuifje daar heel anders ervaren wordt dan in Europa. De sublieme uitvoering van deze gebonden uitgave met grafiek van Roy Lichtenstein, die de strip als inspiratiebron in de moderne kunst introduceerde, bewijst dat op een andere wijze. Het verschil zit hem natuurlijk eerder in het verschil tussen de oude en de nieuwe wereld.
Deze uitgave is daarmee ten overvloede een bewijs van de universaliteit van het werk van Hergé. De vertaling werd gesubsidieerd door de Stichting Fonds voor de Letteren en is een eerbewijs aan het origineel. Het feit echter dat zo'n afgeleide roman wèl voor subsidie in aanmerking komt en origineel stripwerk niet, geeft overigens een indicatie van het hoge grachtengordelgehalte van deze uitgave. De vermelding' Kuifjes entree in de wereldliteratuur' op het prachtige omslag bewijst dat eens temeer.