Recensies

Pin-up 1 is het eerste deel van een reeks van scenarioschrijver Yann en tekenaar Philippe Berthet. Het verhaal heeft twee hoofdrolspelers: een Amerikaanse soldaat en zijn liefje. Ze zijn zo vlak getekend als Ken en Barbie, maar hebben nèt iets meer karakter en heten Joe en Dottie. Joe vertrekt als G.I. naar het Verre Oosten om tegen de Japanners te vechten; Dottie blijft als oorlogsweduwe achter in de VS. Het boek opent met de reizende zon boven een atol in de Pacific. De volgende tekeningen zijn ook in mooie aardkleuren, maar we verlaten de idylle en volgen Amerikaanse soldaten in de jungle, waar angst, dood en verderf heerst. 'Dottie..., prevelt Joe verlangend, terwijl hij een brief van zijn lief leest. In een flash-back zien we dat het afscheid stroef verliep. Dottie is laat, staart gebiologeerd naar Joe' s tatoeage R.P.H. (Remember Pearl Harbor) en is te zenuwachtig om snel haar foto uit haar tasje te vissen. Joe maakt zich nuttig in de strijd tegen 'de spleetogen' en hun zero's. Door kordaat optreden redt hij ook een aantal landgenoten, waaronder rijkeluiszoon J.F. Kennedy.
Ter ondersteuning van het moreel bedachten de Amerikanen de opprik-meisjes. Hollywoodsterren en starlets in het soldatenweekblad Yank waren zeer decent gekleed, maar bezorgden de soldaten natte dromen. Dottie is een braaf meisje en verdient haar geld als sigarettenmeisje in nachtclub Yoyo, toch laat ze zich als pin-up op een vliegtuig afbeelden. Ze wordt daarop, juist omdat ze zo onschuldig is, uitverkozen model te staan voor de oorlogsstrip met Poison Ivy (een kruising tussen Betty Grable, Rita Hayworth en Jane RusselI). Dottie baalt van de verzonnen verhaaltjes en laat de tekenaar de brieven van haar held lezen. Wanneer Joe de strips met de meedogenloze vamp onder ogen krijgt, is hij razend. Hij breekt met Dottie en stuurt als afscheid een schedel. Het verhaal eindigt abrupt wanneer het afscheidscadeautje in de krantestrip Poison Ivy opduikt. Maar geen nood, voor de liefhebbers verschijnt in april Pin-up 2.