Recensies

Geen verrassing zonder vooroordeel. Mijn vooroordeel was dat een album uit de Rooie Oortjesreeks nooit iets kon zijn vanwege de leegheid van het verhaal. een slecht gevoel voor èchte erotiek en de achterhaalde grapjes. Mijn verrassing kwam na het lezen van twee verhalen van Rogerio Nunes in dit eerste deel van de serie Erotische verhalen.
De redacteur moet ook aangevoeld hebben wat kwaliteit was; hij zette het beste verhaal vooraan. Daarin komt een bezorgde moeder met haar dochter, die denkt dat zij een superheldin is, voor behandeling bij een psychiater. Het verhaaltje wordt fraai in beeld gebracht en heeft een grappig einde. Bovendien dreigt het op de derde pagina even ècht erotisch te worden. Helaas is dit het enige hoogtepunt. Het andere verhaal dat de moeite waard is. over een conducteur die reizigsters verkracht. eindigt flauw en clichématig.
De acht andere verhalen zijn aardig getekend, maar blinken regelmatig uit in onbenulligheid. Zij overstijgen in de meeste gevallen - zowel in verhaal als in humoristisch en erotisch gehalte - amper het niveau van films als Pikant gevrij in de alpenwei of Kom met je waldhoorn tussen mijn Zwitserse Alpen. Daarnaast is er iets eigenaardigs met de inkleuring: de ene helft van de verhalen is in prachtige harde kleuren uitgevoerd, terwijl de andere helft met weinig sprekende pasteltinten is bewerkt.
Wellicht dat Nunes in zijn tweede bundel erotische verhalen zich minder laat inspireren door Tiroler films en flauwe stereotiepen. Dan kan dat best nog een leuk, erotisch en bovenal goed stripalbum worden.