Recensies

Het toneel voor het zoveelste fantasy-verhaaltje dat dit jaar in stripvorm verschijnt, is in dit geval de waterplaneet Askell. Het eerste gedeelte wordt vooral gebruikt om het gezelschap dat deze strip 'onveilig' zal maken voor te stellen, terwijl in het tweede gedeelte al een gedeelte van de verhaallijn wordt uitgezet. Allereerst maken we kennis met Cybil, een zeer rondborstige danseres, die zowel haar lichaam als haar zweep met vakkennis gebruikt om haar doel te bereiken. Daarnaast hebben we de krijger Pao Xian, een huurling die ons danseresje uit een uiterst penibele situatie weet te redden. Om van het eilandje af te komen maken ze gebruik van de boot van Keresquin en zijn hulpje Titel. Dit wel tegen de zin van de dromende dichter en voordrager, die over gans de planeet bekend staat om zijn vervelende voorstellingen. Als zij op het hoofdeiland van de archipel aankomen, ontmoeten ze al snel Brumaire korte dolk, die in de boot met 'artiesten' een manier denkt gevonden te hebben om de sterke arm van het eiland te ontvluchten. En hier begint het eigenlijke verhaal. Brumaire is er in geslaagd om het recept van het Goddelijke smeersel te stelen. Een zalfje dat onder andere in staat is om de diepste wonden in enkele uren compleet te helen (en daarnaast nog als afrodisiacum dient). De priesters die het geheim moesten bewaren, laten het hier niet bij en sluiten gans de haven af, de vluchtpoging van het bonte gezelschap is hierdoor bij voorbaat tot mislukken gedoemd. AI gauw staan ze vooreen tribunaal dat hen veroordeelt tot slavenarbeid op een Skorill-jager, een schip dat het zeemonster van wiens ingewanden men het smeersel maakt opjaagt.
De tekeningen van Scotch Arleston zijn niet echt hoogstaand van kwaliteit, maar door gebruik te maken van heldere schilderingen oogt alles netjes en open. Ook het scenario van Jean-Louis Mourier laat zich makkelijk verteren. Het goddelijke smeersel is een luchtige strip waarin vooral Cybil volop de gelegenheid krijgt om met haar figuur en poses meerdere kadertjes te vullen. Het geheel leest prettig weg en men hoeft geen moeite te doen om een diepere betekenis achter het verhaal te zoeken.