Recensies

Na zesenvijftig albums lang de verhalen rond Michel Vaillant getekend èn geschreven te hebben, heeft Jean Graton nu een beroep gedaan op een scenarist: zijn eigen zoon Philippe. Deze heeft een spannend avontuur verzonnen dat hij situeerde in het hedendaagse Vietnam. Dit schitterende, arme land is in Sporen van Jade het decor van een zeer bedenkelijke race, waaraan de onkreukbare Michel Vaillant niet deelneemt. Wel van de partij, initiatiefnemer zelfs, is Steve Warson. Deze onscrupuleuze Amerikaan was een tijdlang Vaillants vriend, wat hem er echter niet van weerhield de held naar het leven te staan. Dit laatste weerhoudt Vaillant op zijn beurt er niet van om Warson, wanneer deze in moeilijkheden geraakt, te gaan helpen. Julie Wood, Warsons gedumpte lief, onderneemt ondertussen op eigen houtje ook nog een reddingspoging. Graton slaagt er maar ten dele in deze staaltjes van bovenmenselijke barmhartigheid geloofwaardig te maken. Alvorens de race uiteindelijk niet verreden wordt (Vaillant deed immers toch niet mee) vinden er talloze achtervolgingen plaats. Tussen deze spannende bedrijven door wordt bovendien nog allerlei leerzaams over Vietnam opgedist.
Vooral in die gedeelten van het verhaal blaast Philippe Gratons betrokkenheid bij dit land een duidelijk partijtje mee; zonder wanklanken overigens. Graton senior heeft ondertussen met veel plezier aan de landschappen gewerkt en ook de auto's en motoren zien er weer tiptop uit. Het blijft jammer dat zijn stijl van mensen tekenen wel nooit los zal komen van de schoolse duidelijkheid die haar ook vroeger al kenmerkte. Mede daardoor dreigt dit aangenaam geëngageerde verhaal af en toe de dunne lijn tussen leerzaam en moralistisch uit het oog te verliezen en dat is jammer.