De Spanjaard Paco Roca debuteerde in 2002 in Nederland veelbelovend met Het lugubere spel, een surrealistische strip geïnspireerd op het leven van de Spaanse schilder Salvador Dali. Bij dezelfde uitgever Prestige is zijn tweede strip in Nederlandse vertaling verschenen: De zonen van het Alhambra. Het is geen op zichzelf staand verhaal ditmaal, maar vormt het begin van de serie De reizen van Alexander Icaro. Roca deed in Het lugubere spel net alsof hij tot zijn stripvertelling was gekomen na een zogenaamde vondst in een antiekzaak van een getuigenis over het leven van de schilder van Dali's secretaris. Ook in dit eerste deel van deze nieuwe serie laat hij een boek een voorname rol spelen. De hoofdpersoon is Alexander Icaro, een decorbouwer in het Parijs rond het midden van de negentiende eeuw. Nadat een brand zijn atelier in de as heeft gelegd, besluit hij een andere toekomst te kiezen. Hij wil in de voetsporen treden van de Amerikaanse schrijver-journalist Washington Irving die een boek heeft geschreven over het Alhambra, het beroemde islamitische middeleeuwse fort in Granada met zijn paleizen en moskeeën. In de negentiende eeuw is het fort na vele plunderingen en sloopwerkzaamheden verworden tot een ruïne, bewoond door de 'zonen van het Alhambra' (zwervers en bohémiens). Het Alhambra zou vervloekt zijn en bovendien doet het gerucht de ronde dat er een schat verborgen ligt. Icaro wil een er geschilderd verslag van maken en reist af naar Spanje. In een strakke, warme stijl maakt Roca er een spannende, evenwichtige en verzorgde vertelling van. Net als bij zijn Dali-strip heeft hij in het album informatie toegevoegd over de tijd en de plekken waar De zonen van het Alhambra zich afspeelt. Een intelligent stripmaker.