Het nieuwe album van scenarist/tekenaar Alain Goffin is geen stripboek. De kaft wekt trouwens ook niet die suggestie. Die is hard en gestoffeerd en lijkt daarom meer op de omslag van een foto- of herdenkingsboek. Er zit een doosje om dat die indruk alleen maar versterkt. Het is maar goed dat er een tekening in de typische Goffin-stijl op staat met de naam van de auteur en de titel van het boek. Anders zou elke stripliefhebber het boek in de winkel links laten liggen.
Niet dat dat erg is trouwens. Hij zou niets missen.
Bij doorbladering blijkt op elke linker pagina een tekst te staan en op elke rechter een sfeertekening. Bij onderlinge vergelijking lijkt die reeks tekeningen meer op een architectuurstudie dan op de illustraties van een verhaal. Mooie tekeningen, dat wel, maar er komt amper een mens op voor en dat maakt ze een beetje doods, zeker voor een striplezer.
Het verhaaltje dat er naast staat stelt niet veel voor; een man keert naar zoveel jaar terug om ergens wraak voor te nemen. Dit uitgekauwde thema wordt op een manier verteld die waarschijnlijk dichterlijk bedoeld is, maar dat niet is. Uiteindelijk blijken dus zowel het verhaal als de kaft van het boek uit niets meer dan valse pretenties te bestaan. Als zij een diepere betekenis hebben is die mij volledig ontgaan.
Maar mooie tekeningen, dat wel.