Recensies

De gekken van Monk is een spannende thriller die schijnbaar onschuldig begint: schrijver Yvon Lavallée komt na een avondje stappen tussenbeide in een twist tussen een jongen en een meisje. Na de jongen een oplawaai te hebben verkocht brengt hij het meisje naar huis in het kleine dorpje Monk, midden in het mystieke Bretagne. Lavallée verbaast zich over de verschrikte reacties die zijn verschijning teweegbrengt. Door hevige sneeuwval wordt hij gedwongen in Monk te blijven, alwaar hij inspiratie tracht op te doen voor een nieuwe roman. Die inspiratie vloeit snel weg wanneer er tal van toevalligheden plaatsvinden die zijn vertrek beletten. De dorpelingen gedragen zich steeds vreemder en zelfs het meisje Marie houdt wat achter. Lavallée besluit op onderzoek te gaan en heel langzaam ontvouwt zich een drama dat de geschiedenis van dit dorpje heeft bepaald.
Lees de afloop zelf maar in dit goede album dat is getekend door Benoit Roels. Roels is een jonge (jaargang 1967) tekenaar aan het stripfirmament. Na zijn studie aan het haast obligatoire instituut St. Luc te Brussel heeft hij sinds 1989 een paar albums uitgebracht, zoals De Ayacks, Herberg het koningskind en Oknam. Het tekenwerk van Roels ziet er goed uit. Alhoewel zo nu en dan de indruk bestaat dat de tekeningen gehaast zijn afgewerkt, weet hij toch veel sfeer in zijn platen te creëren. Dit komt de mystiek en spanning van het verhaal ten goede.
Veel eer komt echter ook toe aan scenarist J.F. di Giorgio. Zijn goed opgebouwde verhaal bevat méér dan het begin van het album doet vermoeden. Het is verrassend, mysterieus en de spanning zit er tot de laatste pagina goed in. Roels en Di Giorgio hebben een prima album afgeleverd. Dit smaakt naar meer.