Recensies

In de inleiding van dit voor de tweede maal herdrukte geïllustreerde kinderboek beschrijft Dolf Verroen een bezoek aan een basisschool. Na afloop van een lezing begint de schoolmeester vragen te stellen over het verhaal. De jeugd blijkt geen vraag te kunnen beantwoorden. Dan valt de schoolmeester uit: 'Stelletje achterlijke kinderen. Stelletje uileballen. Zo stom als haringen in een ton. Zelfs een eenvoudig verhaaltje snappen ze niet. Net krenten in een krentenbrood. Zo stom.'
Rond deze naarling draait het verhaal waarin wreedheid, fantasie en humor de belangrijkste ingrediënten zijn. Onder de slogan 'Orde moet er zijn. En opvoeding' bouwt de meester zijn macht uit. Hij maakt een poster - in dit boek prachtig weergegeven door Auke Herrema in de vorm van een stripverhaal - waarin hij de ongehoorzamen afzet tegen hun straf. Zo komen stoute kinderen in een ophangkooi, krijgen de neuspeuteraars kurken in hun neus, worden wiebelaars met hun voeten vastgespijkerd enzovoort. Door middel van dit soort methodes vecht deze pedagoog een ware eenmans-guerrilla uit tegen de gehele jeugd. Weldra weet hij zich zelfs geruggesteund door het grootste deel van het volk. Dan nemen de kinderen op geheel eigen wijze wraak.
Zoals Verroen dit boek heeft geschreven is het één grote persiflage op Roald Dahl geworden. Met één groot verschil: de karakterontwikkeling bij de hoofdfiguur ontbreekt ten enenmale. De verschrikkelijke schoolmeester wordt alleen maar slechter, beestachtiger. Uit het open einde van het boek blijkt dat, hoewel het kwaad is opgeruimd, het nog maar de vraag is of de toekomst er voor iedereen zo rooskleurig uitziet. Striptekenaar/illustrator Herrema mag bij de Stripschriftlezers bekend worden verondersteld (zie Stripschrift, jaargang 23, nummer 8). In tekeningen, die bij vlagen doen denken aan Henk Kuijpers en Ever Meulen, heeft Auke Herrema vol verve dit jeugdboek geïllustreerd. Belangrijker is echter dat deze tekenaar bewijst dat hij wel degelijk een eigen stijl bezit met een volstrekt eigen humor. Het is logisch dat de stijl van Herrema nog duidelijk die is van de striptekenaar: veel kadergebruik, teksten en balloons. Enkele 'heuse strippagina's' verlevendigen het boek dat hierdoor zowel grafisch als tekstueel aan kracht wint. Wat dat betreft deel ik tevens een pluim uit aan Verroen die niet wars is van nieuwigheden in zijn boeken. Al met al is De verschrikkelijke schoolmeester een boek dat kinderen dankzij het Roald Dahl-effect met plezier zullen lezen. Niet in de laatste plaats door de tekeningen, die perfect aansluiten bij de tekst!
De hierbij afgedrukte cover is van de 1e druk uit 1991!