Recensies

Toen de succesvol boekillustrator Vincente Segrelles zich in 1980 ging toeleggen op het maken van strips, moet hij het belang van een sluitend scenario enigszins hebben onderschat. Dat Segrelles het tekenen van strips redelijk beheerst, staat buiten kijf. De in olieverf uitgevoerde platen tonen vooral in de landschappen en decors Segrelles' vakmanschap en techniek, waar hij uiterst doeltreffend gebruik maakt van natuurlijke en compacte kleuren.
Echter, in de scènes waar de hoofdpersonen nadrukkelijk aanwezig zijn, schuilt de zwakte van de 53-jarige tekenaar. Segrelles' personages nemen voortdurend houterige poses aan en ontberen elke vorm van dynamiek en spanning. De gezichtsuitdrukkingen en mimiek van de huurling en zijn metgezellen houden dan ook het midden tussen aanhoudende verbazing en heldhaftige onverstoorbaarheid. Het is vooral hier dat Segrelles tekort schiet in een zich opwerpende vergelijking met vakbroeder Don Lawrence, die in zijn Storm-epos juist veel aandacht heeft voor variatie en expressie en veel meer experimenteert met bladindeling, regie en perspectief. Een speelsheid en verfrissende afwisseling die de lezer in het werk van Segrelles node mist.
De verhaallijn in deze aflevering van De huurling laat zich kort samenvatten: een dodelijk wapen komt in verkeerde handen terecht. Van enige originaliteit kan Segrelles hier nauwelijks beschuldigd worden. Toch weet hij van een ogenschijnlijk zo simpel thema een vertelling te maken waarbij de lezer zich regelmatig afvraagt of hij geen pagina gemist heeft. Het verhaal vertoont mankementen en hiaten, waarbij Segrelles verzuimt deze op te helderen. De lezer blijft om die reden met onbeantwoorde vragen zitten en De zwarte bol is daarom veelal onsamenhangend en slechts zelden als boeiend te betitelen.
De teksten ontstijgen niet vaak het niveau van een leesplankje en kunnen worden getypeerd als onevenwichtig en clichématig. De conclusie moet dan ook zijn dat Segrelles dringend behoefte heeft aan een scenarist of tekstschrijver. Het tekentalent van Segrelles verdient dat. Hij lijkt zelf de fantasie te missen om van De huurling een volledig geslaagde 'heroic fantasy'-reeks te maken. Segrelles blijft wat dat betreft een illustrator, geen verteller.