Recensies

Een maand voor Peyo (Pierre Culliford) op 64-jarige leeftijd overleed in Ukkel (december 1992), kwam zijn laatste smurfenalbum uit op tekst van zijn zoon Thierry. Bij de 'nieuwe' uitgever Lombard zouden de wereldberoemde blauw/witte wezentjes beginnen aan een tweede jeugd. Helaas duurde de euforie slechts kort. Cartoon Création, Peyo's tekenstudio onder leiding van Thierry, zal hoogstwaarschijnlijk op de oude voet doorgaan. Deze tekenstudio is eveneens druk doende Johan en Pierewiet en Steven Sterk nieuw leven in te blazen.
In dit nieuwe album dat één lang verhaal bevat, zijn alle smurfs pratende wezentjes weer bijeen: de Grote Smurf, tovenaar Gargamel en kat Azraël, tovenaar Omnibus, de brilsmurf en niet te vergeten het smurfinnetje.
In De geldsmurf moet één van de smurfen een geneesmiddel gaan halen bij tovenaar Omnibus. Deze zit zelf verlegen om bepaalde ingrediënten, zodat hij zijn assistent Olivier er op uit stuurt. Doordat de kleine smurf mee mag, komt deze voor de eerste maal in aanraking met geld. Het duurt dan ook kort, of alle smurfen zijn helemaal in de ban van het 'smurfengeld'. Zelfs de meest zachtaardige smurf vindt dat alles betaald dient te worden:'Voor wat hoort wat!' Wanneer de listige tovenaar Gargamel de goudstukken ruikt, kan het niet anders of de oude controverse tussen de smurfen en hem laait weer op. Iedereen die wil weten of het smurfengeld nu nog een wettig betaalmiddel is raad ik aan dit fraai ingekleurde album te gaan lezen. Het is met veel zorg 'uitgesmurft'.