Recensies

Stoere, aantrekkelijke man en dito vrouw rijden in dito auto over een verlaten desert highway. Geen vuiltje aan de lucht tot er een lijk op de weg ligt. De corrupte politie uit het nabijgelegen neonverlichte, maar verder o zo duistere stadje arriveert en de held en heldin geraken in een meer dan lastig parket. Gelukkig zijn ze, behalve onschuldig, ook niet van gisteren. Er volgen rake klappen, piepende banden, blote vrouwen en een vernietigende, maar louterende knal tot besluit.
Dit eerste deel van Kobra is een voor de hand liggend verhaal dat zich afspeelt tegen een achtergrond van tweedehands decors, en is opgetrokken rond een paar tweederangs hoofdrolspelers. Dit zou zeker een B-film zijn, ware het niet dat het hier een stripverhaal betreft; een B-strip dus. De tekenstijl van Bane Kerac is navenant; niet echt slecht, maar gespeend van de originaliteit en finesse die het verhaal ook al zo ontbeert. Eigenlijk vallen aan In het heetst van de nacht (een meer gehoorde titel?) slechts drie dingen op. Allereerst is er de inkleuring die pijn aan de ogen doet. Ten tweede, en hier is Kerac uitermate origineel, verdienen de geluidseffecten vermelding. 'Zalup, 'Po-ceeep' en 'Prevrrt' heb ik nog nooit eerder gelezen. De derde bijzonderheid is Kobra's achtergrond. Deze op het eerste gezicht 'All American Hero' blijkt, net als zijn geestelijk vader Kerac, uit Joegoslavië afkomstig. Weliswaar werd dit album gemaakt voordat in dat land de oorlog uitbrak, maar het blijft jammer dat met die achtergrond niets gedaan wordt. Een tweede deel zou zich misschien met die actualiteit bezig kunnen houden, maar eerlijk gezegd ben ik bang dat Bane Kerac de subtiliteit mist om met dergelijke stof om te gaan. Misschien is het beter als hij zich voortaan beperkt tot de geluidseffecten.