Recensies

Het is even wennen aan de humor van Philippe Geluck. Je moet de kat eerst een beetje leren kennen voordat je zijn grappen en denkwijze leuk gaat vinden.
De Fransen en Franstaligen kennen Le Chat inmiddels al wat langer en hun waardering voor de strip komt tot uiting en hoge verkoopcijfers. De Kat is een schepping van Philippe Geluck (1954), een acteur en televisiepresentator die in 1983 een dagstrip begon te tekenen voor de krant Le Soir. Katten zijn geen zeldzaamheid in de krantestrip, maar De Kat neemt een heel eigen plaats in. Katten kunnen soms kijken alsof ze in diep gepeins verzonken zijn en filosofische - voor ons moeilijk te begrijpen - gedachten hebben. Zo'n soort kat is De Kat. Kattekwaad haalt hij nauwelijks uit en van activiteit is zelden sprake. Op de meeste plaatjes in dit boek staat de kat stil met zijn gezicht naar de lezer toe, meestal draagt hij een regenjas. Gelucks humor is sterk verbaal, De kat vertelt een grap, probeert een grap te vertellen of spreekt een gedachte uit. Meestal gebeurt dat in drie strookjes. Alle tekeningen in dit boek lijken op elkaar en de teksten lijken uitwisselbaar. De verschillen tussen de plaatjes zijn subtiel: een detail in de achtergrond, een voorwerp dat de kat vasthoudt. De meeste grappen en uitspraken in dit boek kunnen eigenlijk ook zonder beelden verteld worden. Het knappe van Gelucks strips is dat hij wel tekeningen toevoegt aan de teksten, waardoor ze net iets extra's krijgen. Het is even wennen aan de humor van Geluck, misschien is het wat intellectuele humor, maar dat hoeft geen belemmering te zijn om ook in Nederland voldoende aanhangers te krijgen om van De Kat een succes te maken.