Soms krijgt de lezer bij een strip het gevoel dat hij het verhaal al eens eerder heeft gezien. Meestal heeft de auteur/tekenaar dan zijn inspiratie uit de filmmedia gehaald. Ook gebeurt het dat bepaalde personages opzettelijk het gezicht van een bekend persoon meekrijgen (persiflages). Bij het lezen van Trueno was ik er zeker van dat ik dit alles eerder ben tegengekomen. En jawel hoor. Zoals het voorwoord reeds vermeldt, schrijft scenarist Victor Mora al vijfendertig jaar scenario's voor Trueno. Vroeger verscheen in Vlaanderen het wekelijkse stripmagazine Ohee Club Jeugdmagazine. Hierin verschenen op krantenpapier gedrukte zwart /wit pulp-jeugdstripverhalen, meestal van Spaanse of Italiaanse oorsprong. De bekendste Vlaamse reeks was ongetwijfeld Zilverpijl (Sels). Andere reeksen waren De zwarte luitenant en De ontembare, vervolgverhalen waarin steeds de strijd tegen het kwaad en het onrecht werd aangebonden. Vriendschap en eerlijkheid waren de sleutelwoorden in deze verhaaltjes waar de goeden altijd wonnen.
Een andere reeks behandelde De avonturen van kapitein Donderslag. Het betrof hier een ridder/fantasy-strip waarin de edelmoedige held, geholpen door zijn onafscheidelijke vrienden, al het onrecht op de wereld bestreed. Het was een typische jeugdstrip waarin de onontbeerlijke actiescènes werden afgewisseld met flauwe humor. Centraal stond kapitein Donderslag, een echte held en bedreven zwaardvechter. Aan zijn zijde vonden we Goliath, alias Notenkraker, een goedlachse reus met de humor van een elfjarige. Hij ontmoette de kapitein op een soortgelijke manier als Robin Hood Kleine Jan. Tevens was er nog Crispin, een jongen die als baby door Goliath werd gevonden en geadopteerd. Vrouwelijk schoon bestond in de persoon van Sigrid, de vikingprinses en tevens grote liefde van Donderslag.
Het is deze strip die nu in opgepoetste versie door uitgeverij Arboris onder de naam Trueno wordt uitgebracht. Wat is er veranderd? Kapitein Donderslag heet nu Trueno, maar zijn kledij is identiek als vroeger. Noch de vraatzuchtige Goliath noch Crispin zijn ook maar één haar veranderd. Spijtig genoeg hebben ook de scenario's weinig veranderingen ondergaan en hebben de lezers nog altijd te maken met slappe verhaaltjes.
In het eerste deel - De koningin van Anubis - weet Trueno na een heftig gevecht samen met zijn vrienden te ontsnappen van een piratenschip. Een van hun medevluchters is de Egyptisch aandoende vrouw Nefer. Zij neemt de avonturiers mee naar haar stad Anubis, alwaar ze ridder Trueno met behulp van haar toverkunst probeert in te palmen. Gelukkig voor hem is daar nog zijn geliefde Sigrid, die hem met de hulp van haar vikingen weet te bevrijden uit de magische greep.
De serie wordt nu getekend door John Burns, die we nog kennen van de zeer goede fantasy-serie Zetari. Trueno wordt echter veel minder gedetailleerd getekend. Regelmatig maakt Burns zich er met enkele snel getekende lijntjes op voor- en achtergrond vanaf. Waar zijn teken- en inkleurtechniek mij bij Zetari nog kon bekoren, hebben we hier met haastwerk te maken. Trueno is een strip die ik zelfs uit jeugdsentiment niet zou kopen.