Recensies

Over pulp kan men moeilijk een kwaliteitsoordeel vellen. Het is tenslotte slechts gemaakt om gevreten te worden. Meer van hetzelfde oppervlakkige vertier is het, niet bedoeld om er een schoonheidsprijs mee te winnen. Sinds kort ligt er echter een uitzondering op de regel in de winkels. Cat Claw: Ratsody in blue is een volbloed pulpstrip, die zich op een essentiële manier onderscheidt van de rest: hij is van begin tot eind, in alle hoeken en gaten parodiërend. Tekenaar/ schrijver Bane Kerac drijft de spot met film, strips en natuurlijk het pulpverhaal. Maar wat het nog het meest charmant maakt, is de persiflage op dit avontuur zelf. Steeds zotter wordt de opvulling, terwijl het verhaal meer en meer naar een climax gevoerd wordt. Opvallend is, dat de onomatopeeën een betekenis krijgen: 'SPINECRACK, 'FLOOOOOD, 'SINNNK'. Ook valt het Romeinse dorpje Babaorum de eer te beurt als klanknabootsing te dienen voor een ontploffing.
Het verhaal heeft niks te lijden onder de talloze knipogen. Door middel van een flitsende regie worden de elkaar opvolgende acties optimaal in beeld gebracht. Alleen het geklets van hoofdfiguur Cat Claw en maatje-tegen-wil-en-dank agent Hili werkt storend, iets wat de eerste ook vindt: 'Hou je eigenlijk wel eens je mond, of ouwehoer je altijd maar door?' Waarschijnlijk is ook hier sprake van een persiflage, van hardboiled types om precies te zijn.
Cat Claw en Hili moeten een waanzinnige geleerde ervan weerhouden de wereld te veroveren met tot mensen omgevormde ratten. Heb je het ooit meer pulp gevreten?