Recensies

Vijftien verhalen door Robert Crumb, met voor het merendeel Crumb himself in de hoofdrol, zijn in dit boek gepubliceerd. De verhalen stammen uit de periode' 70 tot en met' 89 en laten een grote variatie in teken- en vertelstijlen zien.
Het album opent sterk met Voetjevrijen. In no time ben je gevangen in Crumbs wereld. Hij vertelt in vette inktlijnen over zijn eerste seksuele ervaringen tussen de schoolbanken. Naast zijn seksuele obsessies steekt Crumb zo nu en dan ook nog eens een beschuldigende vinger op in maatschappijkritische verhaaltjes. Zijn derde grote thema is Amerikaanse folkloristische muziek. Wat betreft zijn seksuele aberraties windt hij er geen doekjes om en toont te pas en te onpas zijn fantasieën. Soms tot vervelens aan toe omdat het vaak nergens toe leidt, behalve tot de bevrediging van Crumb zelf.
We trippen verder met Crumb en beleven zijn drugservaringen uit de zestiger jaren mee. Ook zijn midlife-crisis toont hij in geuren en kleuren. Deze persoonlijke ontboezemingen zijn de sterkste en leukste verhalen uit het album. Ze zijn levensecht, wars van gedram en een belerend vingertje.
Een vreemd tussendoortje is Walging, een samenvatting naar aanleiding van Jean-Paul Sartres roman. De vertel- en tekenstijl zijn beklemmend en indringend. De sfeer is naargeestig als in een nachtmerrie. Crumb noemt 't 'n Klassic Komic in de subkop, wellicht wil hij hiermee aangeven dat het geen lichte kost betreft. Waarom hij deze strip heeft gemaakt blijft onduidelijk. In de inleiding noemt hij Sartre irritant en Walging een ergerlijk werkje. Zijn visie op het existentialisme druipt dan ook van de negativiteit, net zoals zijn kijk op de mensheid. Seks en muziek zijn zijn grote stimulansen in het leven.
Crumb is een intensieve leeservaring die het best gedoseerd tot zich genomen kan worden. Maar niettemin van hoge kwaliteit. De auteur bewijst een rasstripmaker te zijn, die optimaal communiceert met zijn lezers.