Was de reeks De grappigste avonturen van Donald Duck vooral opgehangen aan tekenaars, sinds het 31e album worden ook de scenaristen exclusief in de schijnwerpers gezet. Na Jan Kruse in deel 31 is deel 32 gewijd aan het werk van Evert Geradts (1943). Hij levert al sinds 1982 scenario's en uitgebreide schetsen aan de Nederlandse Donald Duck-redactie. In deze bundel is hiervan een selectie opgenomen met als tekenaars Ben Verhagen, Mau Heymans, José Colomer Fonts, Fred Milton, Sander Gulien, Mark de Jonge, Lopez en Bas Heymans.
Geradts, die vooral bekend staat om zijn undergroundwerk in Hitweek/Aloha en Tante Leny presenteert! en de jeugdstrip De 'Alsjemaar Bekend' band (Eppo), is een bewonderaar van het werk van Carl Barks. Dat blijkt ook uit zijn eigen Duck-verhalen. Met name het verhaal Het geld van Deckselsen Duck uit 1992, met tekenwerk van Ben Verhagen, is daarvan een typerend voorbeeld: een uitgesponnen en met veel humor en detail verteld piratenavontuur dat heen en weer schiet in de tijd. Erg geslaagd zijn ook de bozig neergezette piraatjes Kwick, Kweck en Kwack.
Het album opent met dat verhaal en dit is dan ook meteen het hoogtepunt. Dat is jammer, al is het geen straf om de verhalen die daarop volgen ook nog te lezen. Zo is Recht en krom (1990) met tekeningen van Mau Heymans over een heroïsche kromme munt bij voorbeeld pure slapstick. Maar het klassiek-hoge niveau van het openingsverhaal wordt niet meer gehaald. Al hoort hierbij de kanttekening dat Geradts voor dit scenario met 25 pagina's alle ruimte kreeg. Het geld van Deckselsen Duck was oorspronkelijk een vervolgverhaal in twee nummers van Donald Duck.