Van infiltratie bij een terroristisch netwerk tot een lynchpartij bij de KKK, niets is Thomas Silane te gek om in zijn eentje het tuig van de richel aan te pakken en via zijn krant publiekelijk aan de kaak te stellen. Dat hij daarbij een doelwit wordt neemt hij voor lief.
Sensatiejournalist Thomas krijgt op een dag een ouderwetse camera cadeau. Hij ontdekt bij het ontwikkelen van de foto’s dat hij iedere keer het moment van de misdaad vastlegt op de gevoelige plaat. Hierdoor is hij vastbesloten om het raadsel rondom de dood van zijn ouders en butler op te lossen.
Het gegeven van zo’n mysterieus apparaat is een leuk thema, maar de scenaristen Patrice Buendia en Philippe Chanoinat werken dit te simpel uit. Door de onkwetsbaarheid van de hoofdpersoon is veel van de spanning er af. De amateuristische aanpak van de politie is ongeloofwaardig neergezet en tenenkrommend om te lezen. Verklaringen blijven achterwege en in de verhalen worden bepaalde logische stappen overgeslagen. Dat geeft een geknutselde indruk. Het tekenwerk van Yves Lécossois is gelukkig verzorgd en de inkleuring is sfeervol.
Aan het eind is nog steeds de herkomst van het fototoestel onduidelijk.