Leve de branding! is een conceptalbum. Het is namelijk geen avontuur of klassiek verhaal, maar een verslaglegging van een dagje aan het strand. We volgen een aantal families, stelletjes en eenlingen die zich ophouden aan zee. Klinkt niet verheffend maar de manier waarop David Prudhomme en Pascal Rabat? het aanpakken is net zo verfrissend als een koele duik. Het boek is eigenlijk een uurtje mensen kijken, zoals Bert Haanstra dat vroeger deed, met het verschil dat hier de toon vileiner is en af en toe leunt op mild leedvermaak. Toch zitten de genietingen van dit album in de kleine handelingen, gebaartjes en houdingen; van de petanquespeler, de dikke man die zijn buik inhoudt en de wielrenners die in vol wielerornaat in een visrestaurant zitten. Het boek is onmiskenbaar Frans van oorsprong en dat zie je terug in de besognes van de vakantievierders. De typisch verfijnde Franse eet- en drinkcultuur is prominent aanwezig, waar die in Nederland zou bestaan uit friet, ijs en een koelbox vol sixpacks. De branding is hetzelfde, maar het is duidelijk niet Scheveningen of Zandvoort. Het tekenwerk oogt snel en iel en het kleurgebruik is karikaturaal, en dat is even wennen, maar niet storend. In de vertaling is de oorspronkelijke, passende lettering vervangen door een ondeugdelijk computerfontje en dat schuurt. Wat na lezing overblijft, is een vrolijk soort voyeurisme. De dag is voorbij, de mens is naar huis en wat over is, zijn de leuke inkijkjes, de eeuwige conflicten en echtelijke ruzietjes. Leve de branding! is als experiment en album geslaagd, al zou een Nederlandse versie bij wijze van sociologisch experiment niet eens een gek idee zijn.