Wellicht ken je de naam Arjen Erkel. De Nederlander werkte voor Artsen zonder Grenzen in Dagestan, en werd in 2002 gegijzeld door Tsjetsjeense rebellen. Uiteindelijk werd hij vrijgelaten na betaling van losgeld. Eerder, in 1997, werd een Franse medewerker van AzG, Christophe Andr?, drie maanden gegijzeld door Tsjetsjenen. Ook hij overleefde, en vertelde zijn verhaal aan de Canadese striptekenaar Guy Delisle. Hij tekende diens relaas op in de grafische roman Gegijzeld van maar liefst 432 pagina's. Vastgeketend aan een radiator in een woonhuis wacht Andr? zijn lot af. Eentonigheid, verveling en onzekerheid kenmerken drie maanden van gijzeling. Angst en paniek in mindere mate. Dat heeft zeker te maken met het karakter van Andr?, en het feit dat hij relatief 'goed' behandeld wordt. Guy Delisle heeft de eentonigheid uitgedrukt door middel van een grote hoeveelheid tekeningen waarin we Andr? vastgeketend zien liggen op een matrasje. Er gebeurt praktisch niets in die kamer, maar uiteraard wel in het hoofd van Andr?. Zijn 'monologue interieur' vormt dan ook grotendeels de verhaallijn. Delisle schetst de hoofdpersoon als een nuchtere man die de dagen telt, zich afvraagt wat er met hem gaat gebeuren, of er acties worden ondernomen hem te bevrijden. Andr? houdt zich bezig met hersengymnastiek en overweegt soms mogelijkheden en risico van ontsnappen. Slechts een enkele keer wordt hij overvallen door paniek. Dat maakt dat het drama van het verhaal vooral gaat zitten in die eentonigheid en onzekerheid en de lange adem die Andr? moet hebben om deze gijzeling vol te houden. Lange adem die in mindere mate ook van de lezer van dit boek wordt gevraagd. Aan het eind zal hij zich echter beter kunnen inleven hoe het voelt om deze gijzeling te doorstaan.