Drie vruchten lijkt de bewerking van een klassiek, duister sprookjesverhaal maar volgt uiteindelijk in de vertelling van Zidrou toch zijn eigen logica. Een oude koning is na een mooi en rijk leven bang om te sterven en zijn naderende dood wordt een obsessie. De beste geleerden van het land kunnen hem niet het benodigde levenselixer schenken en moeten dat bekopen met de dood. Dan verschijnt de duivel aan zijn poort, vermomd als magi?r, die de koning een bijzonder voorstel doet; de vorst moet het vlees eten van zijn moedigste zoon om het eeuwige leven te verwerven. Als dank krijgt de magi?r de hand van zijn dochter. Zidrou neemt je in dit faustiaanse pact onverbiddelijk mee in een inktzwart universum maar weet de lezer op knappe wijze toch een uitweg te bieden uit deze ellende. In deze schemerige, middeleeuwse wereld lopen de figuren van Oriol Hern?ndez S?nchez rond als personages van de beeldhouwer Giacometti; rijzige figuren met lange ledematen en vrijwel uitdrukkingsloze gezichten. Oriols duistere kleurenpalet wordt pas na een bladzijde of dertig ingeruild voor een toets van lichtblauw wanneer het wolkendek open breekt. Een zeer bijzonder sprookje.