Een strip over de desastreuze gevolgen van de economische crisis in Spanje: dat maakt nieuwsgierig. In El Mes?as verhalen de Brusselse striptekenaar Wauter Mannaert en de Spaanse, maar in Schaarbeek wonende, scenarist Mark Bellido hoe een kleine utopische samenleving ten prooi valt aan machtswellust en verraad. El Mes?as start met de zelfmoordpoging van de door de crisis in 2008 volledig aan de grond geraakte vastgoedmagnaat Jes?s Hern?ndez De poging mislukt doordat de deurwaarder op de stoep staat, ingrijpt en hem letterlijk op straat bonjourt. Hern?ndez is platzak, belandt in de lokale kroeg en krijgt van de uitbater uit compassie een drankje van de zaak. Daar hoort hij van een andere caf?bezoeker van het bestaan van Marinaleda, een commune in Andalusi?, geleid door de charismatische burgemeester en 'verlosser' Jes?s Sanchez. De andere Jes?s weet dit dorpje te bereiken en wordt ondanks zijn verleden als kapitalistisch ondernemer opgenomen in de gemeenschap. Hij mag chauffeuren voor de burgemeester, de lokale Spaanse variant van Che Guevara met religieuze trekjes die het collectiviteitsbelang voorop stelt en moet niets hebben van het politieke gekonkelfoes van de gevestigde partijen. Wat dat betreft heeft hij ook wel trekjes van Alexis Tsipras, de huidige Griekse premier en leider van Shiriza die een nieuwe, anti-neoliberale politiek voorstaat en het handjeklap van de andere partijen verafschuwt. Ondanks zijn nobele en pacifistische instelling gedraagt de burgervader, die via de lokale tv zijn boodschap verkondigt en allerlei collectieve bijeenkomsten organiseert, zich eigengereid en autoritair. Alleen zijn verhaal is het 'eerlijke verhaal'. Het gehamer op het collectieve belang gaat echter schuren met de drang naar individuele vrijheid en de persoonlijke ambities van sommige inwoners. Uiteindelijk komen er scheuren in de idyllische gemeenschap en wordt Sanchez een kunstje geflikt. Zijn stokje wordt overgenomen door de andere Jes?s, de gevallen kapitalist die in zijn hoogtijdagen een stad liet bouwen die vanwege de crisis een spookstad is geworden. Hij neemt de inwoners als een rattenvanger van Hamelen mee naar deze nieuwe stad, treffend Utopie genoemd. El Mes?as is tot stand gekomen met steun van het Vlaams Fonds van de Letteren. Tekenaar Wauter Mannaert, die met El Mes?as zijn tweede grafische roman aflevert, werkt deze crisis-parabel in een zwart/witte potloodachtige, theatrale tekenstijl uit. De strip is opgebouwd uit hoofdstukken, wat de leesbaarheid ten goede komt. Wel waaiert het verhaal af en toe teveel uit; een kortere versie had er nog meer scherpte ingebracht. Maar al met al is El Mes?as een fraaie, originele satire op de economische crisis en de desastreuze sociaal-economische gevolgen ervan voor met name de Zuid-Europese landen en de politieke onmacht om het vraagstuk eenslachtig aan te pakken.