Philippe Berthet wisselt de laatste tijd succesvolle series (Pin-Up, Poison Ivy) af met tegenvallers, zoals Nico op scenario van Fred Duval. Met Perico, letterlijk parkiet in het Spaans maar ook de naam van cocaïne in Cubaanse straattaal, slaat hij het pad omhoog weer in. Het dreigende verhaal van scenarist Régis Hautiëre speelt zich af in Havana, Cuba, in 1958. Het is een tijd waarin dictator Batista de touwtjes nog stevig in handen heeft. De rebellen onder leiding van Fidel Castro kloppen echter nadrukkelijk op de deur en gebruiken veel geweld. Batista zelf is nog vol vertrouwen, de laag eronder is minder overtuigd net als de Amerikanen die hun investeringen in gevaar zien komen. In dit tweeluik speelt de jonge ober Joaquin de hoofdrol. Hij werkt in club casino Sans-Souci en ziet heel veel geld rondgaan dat vooral door rijke Amerikanen wordt uitgegeven én witgewassen. Als de jonge en knappe zangeres Elena haar intrede in het casino doet, is Joaquin danig van de kaart. Samen besluiten ze de beklemmende omgeving te verlaten en hun geluk in Amerika te zoeken. Daar blijken echter de wraak zuchtige Cubanen ook hun invloed te hebben. Het verhaal leest als een klassieke road movie met herkenbare misdaadingrediënten. De steriele doch sfeervolle retro-tekenstijl van Berthet is uit duizenden te herkennen. Uitgeverij Dargaud heeft klaarblijkelijk het volste vertrouwen in de tekenkwaliteiten van de man uit Brussel want speciaal voor hem wordt de collectie Zwartlijn opgezet. Hierin is plaats voor gitzwarte verhalen, getekend door Berthet.