Echte helden worden niet oud. Deze regel gaat ook op voor de vliegtuigstrip rond het pilotentrio kolonel Danny, majoor Tumbler en kapitein Tuckson.
De strip, die vlak na de Tweede Wereldoorlog in 1946 van start ging, is een Frans-Belgische creatie van Jean-Michel Charlier (scenario) en Victor Hubinon (tekeningen). Het tweetal maakte veertig albums die resulteerden in deze succesvolle klassieke strip, waarin de rollen van het drietal gaandeweg vast kwamen te liggen: Buck Danny als de serieuze en onkreukbare leidersfiguur, Sonny Tuckson als de roodharige losbol uit Texas en Tumbler als de intermediair tussen deze twee. In 1979 overlijdt Hubinon en neemt Francis Bergèse het tekenwerk over. Vier albums verschijnen, totdat Charlier in 1989 sterft. Bergèse gaat verder en produceert acht albums, waarbij hij zowel het tekenwerk als het scenario (op één album na) voor zijn rekening neemt. In 2013 startte een compleet nieuw duo: ex-luchtmachtpiloot Francis Winis (tekeningen) en voormalig NASA-instructeur Frédéric Zumbiehl (scenario). Maar wat een verpletterende kennismaking! De drie hoofdpersonen zijn zo vertrouwd dat je daarin af en toe nog een hapering in het tekenwerk ziet, maar met de rechte kaaklijn van Buck Danny zit het wel goed. Als collega-piloot Slim Holden zich op pagina 12 meldt, knipper je met je ogen: alsof er geen drieënveertig jaar zit tussen de publicatie van Zwarte Cobra en De blauwe engelen uit 1970, zo goed gelijkend is zijn personage. Zwarte Cobra biedt een spannend verhaal, uitstekend technisch verzorgd tekenwerk met F-22 Raptors en Sukhoi 34's in de hoofdrol en een aantrekkelijke instructrice die Sonny's hoofd als gebruikelijk op hol doet slaan. Zumbiehl en Winis kunnen hopelijk nog vele jaren vooruit.