De verhalenbundel De wake, die de schrijver Ronald Giphart (1965) in 2012 liet verschijnen bij uitgeverij Podium, bevat drie losstaande verhalen. Deze hebben met elkaar gemeen dat ze gaan over de grens tussen leven en dood. Het boek werd overwegend enthousiast ontvangen. Het titelverhaal inspireerde illustrator Nanne Meulendijks tot een serie tekeningen die uiteindelijk, na een enthousiaste ontvangst bij de schrijver en uitgever, leidde tot het beeldverhaal De wake. In het verhaal maakt hoogleraar Siem met zijn vrouw Margot een wandeltocht door de ruige natuur van Zweden wanneer hij uitglijdt en dodelijk verongelukt. Op grond van een oude afspraak wordt voor een hechte kring van vrienden een wake georganiseerd die plaatsvindt in de gebedszaal op de vijftiende verdieping van de Vrije Universiteit, het hoogstgelegen Nederlandse filiaal van de firma Zingeving & Troost der Bedrukten volgens de overledene. Want dat is het bijzondere: hoewel dood ervaart Siem alles wat er om hem heen gebeurt en hij brengt daar op een onderkoelde manier verslag van uit, van het arriveren van de ambulance op de plaats van het ongeluk tot de wake, de verdere rouwplechtigheden en tot slot de crematie. Het grootste deel van het verhaal is gewijd aan de wake waarin de overledene 'ziet' en vertelt hoe zijn vrienden drinken, roken en poëzie declareren en natuurlijk herinneringen ophalen aan de gezamenlijke studententijd. Nanne Meulendijks (1985) gebruikte voor haar verbeelding van het verhaal de letterlijke tekst van Giphart, hoewel hier en daar iets ingekort, bij voorbeeld bij beschrijvingen van landschappen en interieurs. Haar fraaie tekeningen, overvloedig in aantal, geven De wake een extra dimensie, zonder dat haar interpretatie opdringerig wordt. Naast het maken van illustraties voor kranten, tijdschriften en boeken doceert Meulendijks illustratie aan de kunstacademie AKV St.Joost.