De hiketeia van Greg Rucka en J.G Jones is een klassieke Griekse tragedie. De vonken springen van de pagina's af. Door wisseling van perspectief en het variëren met grootte van kaders maakt Jones het verhaal extra spannend. Veel woorden gebruikt Rucka niet. Het verhaaltje is van alle tijden. Wonder Woman krijgt te maken met een dilemma. Ze moet afwegingen maken met verstrekkende gevolgen. Zoals gebruikelijk bij de klassieken ontbreekt een happy end. Een jonge vrouw neemt wraak op de moordenaars van haar zus. Ze doet dat zoals Travis Bickle in Martin Scorsese's cultfilm Taxi Driver (1976). Op de vlucht voor Batman zoekt ze bescherming bij de sterkste vrouw die ze kent. Ze vraagt om hiketeia - in ruil voor totale onderwerping krijgt ze bescherming. Als Wonder Woman deze slaaf accepteert, kan ze alleen van haar taak verlost worden als die vrijwillig vertrekt. Faalt ze als beschermvrouwe dan zullen de wraakgodinnen, de Furiën, korte metten met haar maken. Op een kwade dag belt Batman aan. Hij eist de voortvluchtige op. Wonder Woman doet haar plicht en mept Batman van haar balkonnetje. Ook na het bezoek van de good guy uit Gotham City blijft ze roepen dat het er niet toe doet wat haar slaafje Daniëlle heeft uitgevreten. Dat blijft merkwaardig. Uiteindelijk hoort ze hoe de vork in de steel zit. Ze raakt in verwarring. Hoe zou ze zelf reageren als een van háár zussen ten prooi viel aan het gangsterdom? Maar net voor het verhaaltje écht interessant wordt, ontslaat Daniëlle Wonder Woman van haar taak. En dat is jammer. Want nu weten we nog altijd niet of Wonder Woman kiest voor eigen wraakgevoelens of voor de principes van de rechtsstaat. Rucka maakte De hiketeia in 2002. Uitgever DC Comics was zo tevreden dat ze Rucka tussen 2003 en 2006 de Wonder Woman-serie toevertrouwde. Misschien was het daarom wel slim van de auteur dat hij nog wat te raden overliet.