Slap verhaal dat nauwelijks een verhaal is maar eerder een status quo beschrijft. Tot de laatste pagina's, als het eerste hoofdstuk van 100 Bullets ineens een plot over de lezer uitstort. In de tussentijd lopen de hoofdpersonen in zeven sloten tegelijk, stoten zich tweemaal aan dezelfde steen, maar tellen helaas niet tot tien voor ze iemand overhoop schieten. Dit alles in de veronderstelling dat het hoe dan ook spannend is, aangezien het zich afspeelt in een gewelddadig bendemilieu. Het idee van 100 Bullets klinkt op papier aardig: een geheimzinnige man deelt honderd kogels uit aan personen die in zijn ogen voor eigen rechter mogen spelen vanwege het onrecht dat hen is aangedaan. In het eerste verhaal is Dizzy uit op wraak voor de moord op haar man en kind. De bombastische vormgeving van Eduardo Risso en opgeklopte teksten van Brian Azzarello doen de rest: pulp van generlei waarde.