De geometrie van het toeval en De onwaarschijnlijke reis vormen de kennismaking met de vijfdelige reeks Een paar stappen naar het licht. Hoofdpersoon Marianne Bell, is onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog met haar moeder vanuit Engeland naar Parijs uitgeweken. Ze werkt als wetenschappelijk medewerker in het museum van het Jardin des Plantes in Parijs. Als ze tijdens een zware regenbui bijna een voetganger aanrijdt blijkt deze, wonder boven wonder, een oude dienstmaat van haar overleden vader te zijn geweest. Haar vader, die ook nog eens beschuldigd is van hoogverraad! Alleen een verdwenen zakboek, ooit meegegeven aan een eveneens spoorloze ghurka, kan opheldering bieden en wellicht de onschuld van haar vader aantonen. Marianne en Peter, zo heet de voetganger, besluiten naar India (deel 2) te gaan om dit kleinood te achterhalen. Hun zoektocht is geplaatst in een magisch-realistische context en het toeval helpt steeds een handje mee. Af en toe is het verhaal wél zweverig. Beide delen zijn sfeervol getekend. De omgeving, auto's, vliegtuigen, straatbeeld en kleding ademen de sfeer van het eind van de jaren vijftig. De vergelijking met vroege Blake en Mortimer-albums is snel gemaakt. Bruno Marchand is verantwoordelijk voor de tekeningen en het scenario. Deel drie besluit de eerste cyclus, waarna er nog een tweede cyclus (2 albums) volgt.