Een road movie in Tarantino-stijl, alleen niet met de creativiteit en vindingrijkheid van een Tarantino-script, laat staan met de vlijmscherpe dialogen. De immens populaire autocoureur Harry Octane is prompt zijn populariteit en zijn carrière kwijt als hij in Italië door een domme actie 27 toeschouwers de dood in jaagt. Wat rest is een teruggetrokken bestaan vol verbittering in redneck country. Tot Octane uit zijn lethargie wordt gehaald voor een klusje: de dochter van een zakenman dwars door de VS smokkelen om het meisje aan het drugsmilieu te onttrekken. Natuurlijk veel auto's en die zien er flitsend uit, zoals de hele regie en vormgeving van dit boek van Christian Papazoglakis flitsend is. Maar waarom het nodig is om uitgerekend Octane in te huren voor het klusje, blijft onduidelijk. Beetje karren over kaarsrechte interstates, hier en daar gehinderd door geboefte dat feitelijk aan jouw kant staat: kind kan de was doen. Aangename pulp, maar zeker geen edelpulp op het niveau van inspiratiebron Quentin Tarantino.