De beruchte kaperkapitein Crown is op gruwelijke wijze vermoord. Hij laat zijn vijf bastaardkinderen een erfenis na die bestaat uit een grote goudschat die is buitgemaakt op de Spanjaarden.
Het lijken de ideale grondstoffen voor een nogal clichématig piratenavontuur maar scenarist Tristan Roulot blijft daar ver vandaan. Op een intelligente manier introduceert hij zijn spelers in de grimmige en cynische piratenwereld in de Caraïben in de 17e eeuw. Waar het verhaal gecomponeerd wordt rondom Crowns avonturen, blijft deze kaper zelf nagenoeg uit beeld. Een sterke insteek die de kapitein tot een mythische personage maakt. Crowns adjudant Red was bij leven zijn enige vertrouweling en hij heeft de lastige taak opgedragen gekregen om de kapiteins erfenis uit te voeren. De taak bestaat uit het vinden van zijn bastaardkinderen - leprozenlijders en ook niet brandschoon - en de schat. Met het goud had Crown een vrijstaat willen stichten, een utopische piratensamenleving, 'ver van al die verraders die ons gebruiken voor hun oorlogen'. Grafisch sluit tekenaar Patrick Henaff aan bij het gewelddadige piratenleven aan boord van de schepen; van azuurblauwe zeeën en frisse luchten is bij hem weinig sprake, het universum is merendeels gedompeld in grauwe en sombere kleuren. De bemanning heeft het smoelwerk dat net niet te veel tegen het karikaturale aanschuurt. Wanneer er uitgepakt kan worden in een vrije stijl, zonder kaders en met de galjoenen in volle glorie is Henaff in zijn element, zoals op de pagina's 25-28.