Een autobiografische setting eind jaren 1980. Niet geremd door enige kennis van de praktijk van het begeleiden van geestelijk en lichamelijk gehandicapten neemt de jonge Dav Guedin, auteur van deze Bildungsroman, het voorstel aan om gedurende drie weken als begeleider in een vakantiehuis, gelegen aan de Noord-Franse kust, te werken met een groep zwakzinnigen. Zijn naïeve benadering van de geesteszieke medemens brengt hem al spoedig in het nauw. Overleg met zijn ervaren collega's levert niets op. De begeleiders lijken nog wel meer vastgelopen te zijn in de grijze waan van de dag dan hun patiënten. In de loop van de bizarre vakantieweken weet David een attitude te ontwikkelen tussen wanhoop en overmoed, die leidt tot een individuele aanpak van zijn groepsleden. Rauw maar wel vol empathie, humor en relativering weet Dav Guedin een indringend beeld te schetsen van het afgesneden zijn van de reële wereld. Om zijn patiënten een podium te geven heeft hij van een aantal van hen een portret getekend voorzien van commentaar, geïnspireerd door stripkunstenaars als Dan Clowes, Robert Crumb en Charles Burns. De tekenaar van deze grafische roman, Craoman, gerijpt in de undergroundstrip, grijpt de lezer vanuit een ongemakkelijke surrealistische sfeer direct bij de strot. Een moedig boek.