Achttien jaar zat hij in het vak. Simpel en overzichtelijk: een paar klussen per jaar, het liefst pantserwagens of banken, samen met vier of vijf betrouwbare en vakkundige partners, en de rest van de tijd met een mooie vrouw doorbrengen in een luxe hotel in Palm Springs of Miami Beach. Dat soort plaatsen. Maar nu was het karwei flink uit de klauwen gelopen. Verraden door een van zijn partners, neergeschoten door nota bene zijn eigen vrouw, voor dood achtergelaten en uiteindelijk, na drie dagen zwerven, in een werkkamp opgesloten wegens landloperij, zint Parker op wraak. Hij vermoordt een bewaker en ontsnapt, twee maanden voor zijn officiële vrijlating. Parker kan niet langer wachten om de verrader te doden en zijn vrouw om uitleg te vragen. Ook wil hij zijn rechtmatig aandeel van de buit, die uiteindelijk is terechtgekomen bij het misdaadsyndicaat dat zich De Organisatie (The Outfit) noemt. Hij gaat daarbij door roeien en ruiten: methodologisch, bruut en meedogenloos. De avonturen van de nietsontziende, maar desondanks innemende, vrijgevestigde misdadiger Parker (voornaam onbekend) zijn vastgelegd door de New Yorkse schrijver Donald E. Westlake (1933-2008). Westlake schreef naast enkele non-fictieboeken meer dan honderd misdaad- en sciencefictionromans, waarvan er verschillende zijn verfilmd. Hij maakte gebruik van meer dan een dozijn pseudoniemen. Als Richard Stark schreef hij een twintigtal romans over zijn hard-boiled held Parker. De eerste Parker-roman, The Hunter, werd in 1967 verfilmd als Point Blank, met Lee Marvin en Angie Dickinson in de hoofdrollen. In 1999 werd het verhaal nog een keer verfilmd onder de titel Payback, met Mel Gibson. Bij alle verfilmingen verbood Richard Stark overigens om de naam Parker te gebruiken voor de hoofdfiguur. Zo heette Marvin Walker en Gibson Porter. Graficus, animator en striptekenaar Darwyn Cooke kreeg wél toestemming de naam Parker te gebruiken bij zijn verstripping. Westlake was erg enthousiast over de tekeningen, maar overleed helaas voordat het eerste stripboek helemaal af was. De Canadees Cooke (1962) is onder meer bekend als tekenaar van Batman. Ook gaf hij Catwoman (samen met schrijver Ed Brubaker) een opknapbeurt en tekende meer superhelden uit het Amerikaanse DC-universum. Verder verzon hij de miniserie New Frontier, waarbij hij aan de hand van een aantal superhelden en met veel populair-culturele verwijzingen de jaren 1950 verklaart, het mindere tijdperk tussen (vooroorlogse) Golden Age en de Silver Age van de jaren 1960/70 bij DC-comics. Cooke werd onder meer onderscheiden met een Amerikaanse Will Eisner Award en een Canadese Joe Shuster Award. In de met zorg vormgegeven verhalen over Parker toont Cooke niet alleen dat hij een uitstekend kunstenaar is die de vroege jaren 1960 uitstekend kan oproepen. Ook door de enscenering van de beelden, de variaties in het perspectief en de functionele afwisseling van stijlen laat Cooke met zijn 'doorleefde' versie van de Parker-verhalen zien dat hij een begenadigd striptekenaar is. Gaat het in De jager vooral om wraak na verraad, in het tweede deel - De Organisatie - besluit Parker, inmiddels via plastische chirurgie van een nieuw gezicht voorzien, om na een nieuwe onaangename confrontatie met het misdaadsynsicaat volop in de aanval te gaan door op een inventieve manier diverse (semi-)illegale ondernemingen van de organisatie te beroven. Cooke heeft voorlopig getekend voor vier verhalen uit de Parker-serie. Deel 3 - The Score - is inmiddels in het Engels uitgegeven en het laatste deel, Slayground, is in voorbereiding.