De strips van Marq van Broekhoven roepen nog wel eens bozige reacties op. Dat was al zo toen hij de krantenstrip Peer de plintkabouter maakte, en zelfs een doodsbedreiging aan zijn broek kreeg na een Chinezen-grap, en dat is nu weer zo met Jodocus de barbaar uit Eppo. Niet elke lezer kon deze kolderieke strip waarderen. Van Broekhoven, tekenaar en onderwijzer, is een grapjas van het gemene soort. Hij houdt van leedvermaak en zijn absurde humor is vaak grof en vol geweld. Zijn nieuwste bedenksel, een vervolgstrip, handelt kort gezegd over een prinses, gevangen gehouden door haar brute vader, die per abuis de mislukte barbaar Jocodus aanziet voor haar redder in nood. Er zijn echter meer kapers op de kust en ook duiken er merkwaardige wezens letterlijk uit de grond op. De onzinnige verhaallijn blijkt een kapstok voor het in beeld brengen van allerlei hilarische gebeurtenissen, verwikkelingen en achtervolgingen. De snelle en soms verrassende wendingen in het verhaal houden de aandacht vast, als tegenwicht voor de praktische maar enigszins schetsmatge tekenstijl van Van Broekhoven. Jodocus de barbaar doet denken aan een mix van de absurde belevenissen uit Monty Python and the Holy Grail en de gekke humor van Lewis Trondheim uit het Donjon-epos. Een hoop flauwekul in een hoog tempo opgediend. Lollig, maar je moet je er wel aan willen overgeven. Het boek verschijnt medio december, tijdens Strip Turnhout.