Het is een voor de stripwereld iconische reis: die van Jijé, André Franquin en Morris door de Verenigde Staten en Mexico in 1948/1949. Stripscenarist Yann (De onnoembaren, Pin-up) praatte wel eens over deze trip met Franquin en Morris en jaren later heeft hij de anekdotes aaneengesmeed tot een sprankelende hommage aan deze drie grootheden van het stripverhaal: Gringos locos. Tekenaar Olivier Schwartz hanteert in deze strip een strakke, kleurige maar ook dynamische tekenstijl die in het verlengde ligt van de Dupuis-school van Marcinelle. Schwartz is in Nederland voornamelijk bekend van Een verhaal van Robbedoes en Kwabbernoot: Een piccolo in veldgroen, eveneens met Yann. In Frankrijk is hij met Jean-Louis Fonteneau verantwoordelijk voor de leuke kinderstrip Les Enquêtes de l'Inspecteur Bayard (Éditions Bayard). Het doel van de reis in 1948, waarbij Jijé werd vergezeld door zijn vrouw en kinderen, was om emplooi te vinden bij de Disney Studio's. Zoals Morris het ergens in de strip noemt: 'Los Angeles! Het mekka van de tekenfilm en de comics. De toekomst ligt niet in die vrome kinderboekjes van uitgeverij Dupuis.' Helaas blijkt er in die periode bij Disney net een grote ontslagronde gaande, dus dat plan gaat niet door. Het gezelschap trekt door naar Mexico, terwijl er noodgedwongen aan Robbedoes en Lucky Luke voor Dupuis wordt doorgewerkt om wat inkomsten binnen te krijgen. In deze road-strip speelt Jijé de vaderfiguur met katholieke inborst, Franquin de wat sombere, onzekere stripartiest en Morris de bon vivant. Het gezelschap beleeft allerlei buitenissige en lollige avonturen, waarbij Yann ook oog heeft voor de onderlinge verhoudingen en irritaties. Mexico is een inspirerende omgeving geweest voor de drie stripmakers. Jijé schijnt er de basis te hebben gelegd voor zijn beroemde katholieke Don Bosco-strip en Morris moet er haast inspiratie uit hebben geput voor zijn Lucky Luke-settings. Franquin, tenslotte, heeft volgens Yann in Mexico de slungel gespot die model stond voor Guust. In de strip keurt Morris de eerste grappen van Guust, die onder meer tegen een cactus in slaap valt, af. 'André, jij kunt beter weer strips voor kinderen gaan maken', zegt hij tegen Franquin. En iets verderop: 'Kom op, niet zo zwartkijken'.Het zijn dit soort subtiele grappen die Gringos locos, naast het prachtige tekenwerk, meerwaarde geven. Ze vormen een goed tegenwicht voor de burleske humor van Yann die soms over de top is. De erven van Jijé en Franquin hadden er meer moeite mee, met name het apocriefe karakter van sommige gebeurtenissen en karakterschetsen. Ze eisten een recht van antwoord, daarmee niet begrijpend dat Yann als maker de vrijheid genomen heeft om zijn verhaal te vertellen van de reis van het drietal. De strip is zeker niet bedoeld als nauwgezette reconstructie. Wie het humoristische en tamelijk onschuldige eindresultaat leest kan zich ook nauwelijks voorstellen dat dit aanstoot geeft.