Marc mag best met de dochter van Tevié de Jiddische melkboer trouwen. Maar niet zolang hij schilder is. Marc moet een beroep kiezen dat kippensoep op het bord van zijn kinderen brengt, is Teviés boodschap. Marc Chagall is een jongen met joodse ouders die eind 19e eeuw wordt geboren in Tsaristisch Rusland in Vitebsk. Maar Chagall in Rusland is geen verhaal dat gebaseerd is op het leven van de Russisch-Franse schilder met dezelfde naam. Of misschien een beetje. Joann Sfar gebruikt veel elementen uit het leven van die beroemde schilder. Marc trekt de wereld in. Hij komt de slager Tam tegen. Die doodt diervriendelijk. Hij zegent het beest, dankt God, drukt het dier tegen zich aan om het warm te houden en geeft het een groot retourtje langs de keel. Beeldend vertellen kan Joann Sfar als geen ander. Marc ontmoet meer markante figuren: een violist op zoek naar een Klezmerorkest en ene Jezus, een jood die zegt de zoon van God te zijn. De vechtpartijen doen niet onder voor die in de Donjon-reeks van dezelfde auteur en tekenaar. Veel tekeningen spatten van de pagina's en zijn net zo kleurrijk als de schilderijen van de echte Chagall, waarnaar ze vaak ook verwijzen. In het tweede verhaal van Chagall in Rusland blijken dromen geen bedrog. Marc droomde in deel 1 dat zijn grote liefde met een ander zou trouwen en zag beelden van de schilderijen die hij nog zou maken. Ondertussen woedt de Russische revolutie. Soldaten plunderen en verkrachten. Daar zijn ze goed in en het is leuker dan naar huis gaan. De 'echte' Marc Chagall werd commissaris voor de kunsten in Lenins post-tsaristische Rusland. Ook de stripboek-Marc begint een theater in Vitebsk. Hij huurt soldaten als acteurs en hoeren als engelen, want nette meisjes willen het toneel niet op. De dochter van de melkboer kiest voor de diervriendelijke slager. Marc is ontgoocheld. Hij redt de joodse bewoners van het dorp door ze te tekenen en verlaat Rusland. En natuurlijk gaat hij naar Parijs.