Slow play (ook wel sandbagging of trapping) is een manier van pokeren die het tegendeel is van bluffen. Met relatief sterke kaarten wordt onopvallend meegespeeld, met als doel de inzet te verhogen. Nadat ze op een onnavolgbare wijze een 16e-eeuwse Florentijnse kroon uit een expositie heeft ontvreemd, met achterlating van een persoonlijk aandenken, treffen we la contessa aan boord van een cruiseschip. Op dit luxe zeekasteel vindt een pokertoernooi plaats tussen de beste spelers ter wereld. Het prijzengeld - 15 miljoen dollar - liegt er niet om. Het is dan ook niet verwonderlijk dat alle middelen uit de kast zijn getrokken om de beveiliging van deze reusachtige inzet te maximaliseren. Ondanks deze maatregelen heeft zich toch een aantal passagiers met mindere bedoelingen ingescheept. Aanvankelijk lijken de agenda's van la contessa en deze lieden parallel te lopen, maar het slot toont een ander verhaal. Slow play is een scenario in de traditie van de films Ocean's eleven, The Thomas Crown affair, Topkapi en dergelijke. Vol vaart en geen zee die de boeven te hoog gaat. Het verhaal van Crisse zit goed in elkaar en heeft voldoende 'schwung', maar wordt afgeremd door het tekenwerk van Herval die ook de matte inkleuring voor zijn rekening neemt. Deel 2, De tranen van de condottière, is in voorbereiding.