Rasverteller Baru (pseudoniem van Hervé Barulea) gooit in Laat die bassen beuken, Bruno alle registers weer open. De paden van drie bevriende Franse criminelen op leeftijd, een opgefokte bendeleider met niet al te snuggere helpers en een jonge illegale Afrikaan met voetbaltalent kruisen elkaar. Dit leidt tot een gewelddadige climax. Al geldt ook hier uiteindelijk: waar twee honden vechten om een been loopt de derde ermee heen. Laat die bassen beuken, Bruno is een levenslustige strip waarin antihelden de boventoon voeren. De titel (in het Frans: Fais péter les basses, Bruno!), die ontleend is aan een uitroep van een bijfiguur die met zijn vrienden uit een nachtclub komt, is een wat merkwaardige keuze omdat die de lading niet echt dekt. Behalve dan als de auteur de bedoeling had de dynamiek van zijn strip ermee aan te geven. Bij Sherpa verscheen van Baru in 2009 Vluchtweg naar de zon, een strip-roadmovie die in Frankrijk al in 1995 was uitgekomen. Hierin toonde hij al zijn klasse: een verhalenverteller pur sang met oog voor tragiek én humor en werkend in een semi-realistische, vloeiende stijl. Zijn strips vormen vaak een commentaar op de moderne maatschappij, met bijzondere aandacht voor de onderkant van de samenleving. Het criminele circuit en de immigratieproblematiek, met name die van Algerijnen, zijn thema's die hem inspireren. Baru ontving in 2011 de Grote Prijs van Angoulême voor zijn oeuvre.