Grégory Mardon (Arras 1971) werkte als animatietekenaar voor onder andere de Papyrus-films. In 2000 verscheen zijn debuutalbum als striptekenaar bij uitgeverij Humanoïdes Associés. Vagues à l'âme gaat over de belevenissen van Grégory's opa. Twee jaar daarna maakte hij bij Editions Conélius een tweede album, samen met Charles Berberian, een van de auteurs van Meneer Johan. In Cycloman belandt een gewone jongeman per ongeluk in een wereld van superhelden. Het derde album - Lijf om lijf - gaat over relaties tussen Parijzenaars. Grégory Mardon schetst in realistische tekeningen een prachtig reisverhaal over ontmoetingen tussen stadsbewoners. De onopvallende Jean Pierre, doktersassistent van een plastisch chirurg, wil groots en meeslepend leven. Op straat wordt de goeiige jongeman opgelicht en afgetuigd. Bij de meisjes loopt hij blauwtjes, als hij ze al durft aan te spreken. Hij is misschien ongelukkig, maar wie is dat niet? Alle mensen die hij ontmoet hebben hun problemen. Neem de vrouw die haar lichaam steeds laat verbouwen omdat ze er zo graag net zo wil uitzien als haar dochters. Of haar man, een succesvol ondernemer die het te druk heeft om een levensreddende operatie te ondergaan. En wat te denken van hun kinderen? De ene dochter reist over de wereld en voorziet haar lichaam als souvenir met tatoeages. De andere eet zich rond en steelt uit winkels om aandacht te krijgen. En Jean Pierre's boezemvriend schaamt zich voor zijn saaie ouders in de provincie. Zelf is hij een vlotte jongen, maar van zijn acteursplannen komt weinig terecht. Allen zijn, ook in hun relaties, alleen met zichzelf bezig. De enige uitzondering is de kleurloze Jean-Pierre. Hij biedt steun en een luisterend oor aan jong en oud. Klappen die hij krijgt deren hem niet. Sterker, de pleisters maken zijn kop interessanter. Vrouwen zien hem staan en zelfs zijn boezemvriend toont nu interesse. Al die schrammen, daar moet een vrouw achter zitten. Jean-Pierre helpt hem niet uit de droom en verdwijnt in de anonieme massa.