Hebben klassieke striphelden na de dood van hun schepper nog toekomst? Hergé vond van niet, waardoor we in plaats van nieuwe Kuifjes worden opgezadeld met herdrukken, studies, herdrukken en nog meer, vaak overbodige studies. Reeksen als Suske en Wiske, Blake en Mortimer en Robbedoes lijken het ongelijk aan te tonen van Hergé's beslissing: de nieuwe generatie auteurs slagen er in de series doorgaans interessant genoeg te houden om ze te blijven lezen. Zo ook de opvolgers van Morris, de in juli 2001 overleden geestesvader van Lucky Luke: de in Frankrijk bekende komiek Laurent Gerra en tekenaar Achdé (pseudoniem van Hervé Darmenton). Zij hebben de eerste post-Morris-Lucky Luke afgeleverd onder de enigszins ongelukkige titel Jolly Jumper op vrijersvoeten (in het Frans heet het album La belle Province, een verwijzing naar de naam van Jolly's liefje én de Canadese provincie Québec). En het moet gezegd: het is een puik 'debuut'. Gerra levert - in de lijn van René Goscinny - een smeuïg, met veel vaart verteld, uitstekend gedocumenteerd verhaal af, waarin een hoop valt te genieten: goede grappen en woordspelingen, verwijzingen naar bekende personen en gebruiken uit Frankrijk, de Verenigde Staten en Canada, en knipogen naar actuele of historische situaties (zoals de eeuwige onafhankelijkheidsdrang van de Québécois). Ook de bekende ingrediënten ontbreken niet, zoals de dommige hond Rataplan die aan de wieg van de hotdog blijkt te staan, de ontsnapte Daltons, saloonknokpartijen en 'pek en veren' (althans de Frans-Canadese variant, esdoornsiroop en veren). Waar de verhaallijnen in eerdere Lucky Luke-albums nogal eens dunnetjes waren, is Jolly Jumper op vrijersvoeten een album waar je weer echt voor kan gaan zitten. Lucky Luke komt opnieuw (lees ook het album Klondike) in Canada terecht, omdat Jolly Jumper helemaal hoteldebotel is van de op een grens-rodeo ontmoette Provincia. Ze belanden in Québec, de vreemde Franse eend in de Canadese bijt, waar Jumpers liefje stal houdt in het plaatsje Contrecoeur. Daar is het niet pluis, omdat de Amerikaanse steenrijke ondernemer Mac Adams alles wil opkopen om er één groot consumptieparadijs van te maken leen leuke Franse sneer naar hamburgerketen McDonalds). Luke vermoedt dat er meer achter steekt en moet vervolgens flink aan de bak. Het tekenwerk van Achdé - in Nederland wellicht bekend als tekenaar van de humorstrip Smerissen - voelt vertrouwd en verzorgd aan. Oorspronkelijk was het bedoeling dat Vittorio Leonardo, die De blunders van Rataplan onder zijn hoede had, de nieuwe Lucky Luke-tekenaar zou worden, maar die is kennelijk op een zijspoor beland. Achdé draaide begin 2003 proef met het nooit in Nederland (wel in Duitsland) verschenen gelegenheidsalbum van Lucky Luke, Le cuisinier français. Nu maar hopen dat deze Franse tandem in de volgende albums de hoge kwaliteitsgraad kan vasthouden.