Een rugzak wordt gevonden, met daarin twee reageerbuisjes met bloedmonsters. De samenstelling van dit bloed blijkt niet menselijk. Eigenaar is de ex-bokser Alex Dopek Naga, die een rondreis door Amerika maakt. Daarbij ontmoet hij Jim en ze trekken samen verder. Alex blijkt ook nog bijzondere capaciteiten te bezitten; alcohol doet hem niets en zijn lichaam herstelt gemakkelijk van verwondingen. En er is ook nog een stemmetje in hem dat hem vertelt wat te doen. Dit lijkt het script van een gemiddelde superheldencomic van Amerikaanse makelij, maar het is daadwerkelijk een verhaal van Franse bodem, geschreven door Makyo en Toldac en getekend door Bruno Rocco. Rocco is een redelijk capabel tekenaar die op een realistische manier de personages in beeld kan brengen. Blijkbaar heeft hij in het verleden veel naar Blueberry van Jean Giraud gekeken, want de beelden van de Grand Canyon lijken in hun gedetailleerdheid wel erg van de hand van de meester. Bijzonder aan deze reeks is dat Glénat tekenaars bereid heeft gevonden te dienen als peter. Mogelijk moet dit peterschap de verkoopcijfers van nieuwe tekenaars opkrikken, maar daarnaast heeft de uitgever nog een aardigheidje voor de koper in petto. In het album is een ex-libris op dikker papier meegenomen, met daarop een fraaie illustratie van de peetvader van dit album, François Boucq. Een leuk initiatief, maar het was nog fraaier geweest als het ex-libris gesigneerd was en losbladig. Nu maakt het wel onlosmakelijk deel uit van het album. Maar al met al een fraaie aanwinst voor je boekenkast.