Stel je hebt een kat die kan praten en gecharmeerd is van je dochter. Daar komen moeilijkheden van. En lastige gesprekken in elk geval, zoals blijkt uit het onlangs verschenen eerste deel van De kat van de rabbijn, een nieuwe reeks van de Franse tekenaar en scenarist Joann Sfar (1971). Na zijn studie filosofie ging Sfar naar de École des Beaux Arts in Parijs. Deze achtergrond, gecombineerd met zijn joodse origine, is merkbaar in de krachtige aanwezigheid van tekst en dialoog. Sfar thematiseert, net als in eerder werk (Zwarte olijven, Le minuscule mousquetaire, Socrate), historische, theologische en filosofische vraagstukken. Respectvol, poëtisch en prikkelend tegelijk balanceert zijn kattige hoofdpersoon op het slappe koord van de redeneerkunst. Het bar mitswa is bovendien mooi getekend: afwisselend scherpgelijnde snelle schetsen en penseelzachte tekeningen, die Brigitte Findakly sfeervol en curieus heeft ingekleurd. Sfar ziet tekst, tekeningen en compositie tezamen als dramatische kunst. Vanuit het hoofd, veeleer dan uit de buik. De afgelopen jaren heeft Sfar in razend tempo heel mooie albums gemaakt. Succesvolle albums ook, want hij (en zijn collega's van 'La nouvelle BD') boeien een breed publiek van lezers, niet alleen de stripliefhebber. Het bar mitswa heeft Frankrijk al veroverd. Of dat in Nederland ook gaat lukken, is twijfelachtig. Het is te hopen dat Sfar zijn Nederlandse lezers leert nadenken, kijken én zien. Maar het ontbreken van een verhaal, het gemis van een plot, de cultureel geladen abstractie van het thema en de voorkennis die nodig is om van het album te genieten, zijn aardige drempels op de weg naar succes in het land van doe-maar-gewoon, waar de enige sprekende kat nog altijd laarsjes draagt.